Kraków 1

24 พ.ค. 2014

เราออกจาก Wrocław กันแต่เช้า นั่งรถบัสมุ่งหน้าไปยัง Kraków /คราคุฟ/ (ชื่ออังกฤษคือ Krakow หรือ Cracow) อีกเมืองทางตอนใต้ของโปแลนด์

ฝนตกปรอยๆ แต่เช้า โชคดีที่เรานั่งรถรางมาลงที่สถานี ไม่ได้เดินเป็นกิโลเหมือนในวันแรก

บ๊ายบาย Wrocław สถานีรถบัส

รถบัสที่เราใช้บริการนั้น เป็นรถของ PolskiBus แอบบ่นว่าเบาะค่อนข้างแคบ ขนาดฉันตัวเล็กยังอึดอัด แล้วคนที่นี่ก็ไม่ค่อยปรับเบาะเอน (มีคดีกับเรื่องนี้ด้วย จะเอ่ยถึงในตอนถัดๆ ไป)

Wrocław 4

เดินกลับเข้าสู่ใจกลางเมืองอีกครั้ง

ภายในตัวเมือง มีเอกลักษณ์ตรงที่ตัวอาคารจะมีสีสันสดใสเรียงรายกันเป็นแถบ

ผ่านที่เดิม… ที่ว่าการเมือง

เท่าที่เดินในเมือง สาวๆ โปแลนด์แต่งตัวกันสวยๆ ทั้งนั้นเลย ดูมีสีสันและมีกิมมิคกว่าสาวๆ เยอรมัน

นอกจากนี้ สมเป็นเมืองที่มีคนเอเชียน้อยมากจริงๆ แทบไม่เห็นนักท่องเที่ยวเอเชียเลย มีแต่ฝรั่ง

Wrocław 3

หลังจากเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ เรากางแผนที่ และเดินเลียบแม่น้ำ Oder (โปแลนด์เรียกว่า Odra) ไปยังเกาะเล็กๆ อีกด้านหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกล

บนแม่น้ำ Oder ที่ไหลผ่านเมือง Wrocław มีเกาะเล็กๆ มากมายหลายเกาะ ดูแปลกตา

เมืองที่นี่มีกลิ่นอายของความเก่าแก่และทันสมัยผสมผสานกัน ที่เก่าแก่เห็นจะเป็นอาคารบ้านช่อง แต่ที่ดูใหม่คือถนนหนทาง สะพาน และสถานที่สาธารณะ

Ossolineum เป็นตึกที่มีความสำคัญในฐานะสถาบันทางด้านศิลปะและวัฒนธรรมของโปแลนด์

Wrocław 2

หลังจากเงิบกับ “มหาวิทยาลัย” ไปรอบหนึ่ง

เราจึงได้เข้า “มหาวิทยาลัย” ที่เข้าไปเที่ยวได้จริงๆ เสียที

ที่นี่มีชื่อว่า Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego ซึ่งมันก็คือ University of  Wrocław แต่มิใช่มหาวิทยาลัยแต่อย่างใด… อะโด่

อันที่จริงตึกนี้เป็นส่วนหนึ่งของ Uniwersytet Wrocławski หรือมหาวิทยาลัยวรอตซลาฟค่ะ เป็นมหาวิทยาลัยที่มีมา 300 ปีแล้ว ถือว่เป็นตึกเก่าแก่ และปัจจุบันกลายเป็นพิพิธภัณฑ์ค่ะ ส่วนตัวมหาวิทยาลัยที่เรียนกันจริงๆ นั้นอยู่คนละตึก… น่าจะเป็นตึกที่พวกเราเข้าไปกันผิดนั่นแหละ

ตอนแรกก็นึกว่าจะเหมือนธรรมศาสตร์ที่บุคคลภายนอกเข้าไปในเขตมหาวิทยาลัยได้ ตอนสมัยที่ฉันเรียนมีนักท่องเที่ยวเข้ามาถ่ายรูปกันตรึม… แต่ไม่ใช่ในอาคารเรียนนะ อย่างมากก็นั่งพักกินน้ำใต้ถุนตึก

Wrocław 1

23 พ.ค. 2014

เดินทางกับน้อง M อีกทริป ไปสู่ประเทศโปแลนด์

คราวนี้เราออกจากเบอร์ลินกันแต่เช้า นั่งรถบัสของ Deutsche Bahn ไปยัง Wrocław (น่าจะออกเสียงว่า /ฟ-รอตซ-วาฟ/)

ดูเหมือน Deutsche Bahn เพิ่งทำกิจการรถบัสระหว่างประเทศได้ไม่นาน ดังนั้นรถจึงใหม่ และผู้โดยสารน้อยมาก (คงเพราะคนยังไม่ค่อยรู้) และมาคราวนี้ น้อง M บอกว่าได้ลดราคามาอีกต่างหาก ดีจัง

รถบัสแล่นไปตาม Autobahn มาอย่างราบรื่นตลอดทาง จนกระทั่งสุดเขตชายแดนเยอรมนี คนขับรถประกาศว่า “สุดเขตเยอรมนีแล้ว” เท่านั้นแหละ นึกว่านั่งอยู่บนรถไฟในประเทศไทยทันที

ถนนสิคะ… ตอนอยู่ในเยอรมนีหลับได้สบายอารมณ์ แต่พอเข้าสู่โปแลนด์เท่านั้นแหละ รถเขย่าตลอดทางราวกับนั่งม้าโยก

มองออกไปก็ใช่ว่าถนนจะเป็นหลุมเป็นบ่อ พื้นผิวดูเรียบไร้รอยต่อ ไม่มีการสึกหรอแต่อย่างใด แต่ที่ต่างกันคงจะเป็นคุณภาพของการจัดการผิวหน้าถนนกระมัง

แค่อธิบายให้เห็นความแตกต่าง ถ้าเป็นเมืองไทยคงจะยิ่งสะเทือนเลื่อนลั่นยิ่งกว่าถนนโปแลนด์

Durch den Markt laufen

คลาสเรียนของฉันเริ่มต้นตอน 6 โมงเย็น

ดังนั้นฉันจึงไม่ค่อยได้มาเดินแถว Wittenbergplatz ตอนกลางวันเท่าไหร่

จนกระทั่งวันหนึ่ง ฉันมาถึงที่นี่ตอนกลางวัน จึงได้รู้ว่า… ใกล้ๆ กับสถานี U Wittenbergpaltz ซึ่งเป็นลานกว้างนั้น ตอนกลางวันมีตลาดนัดด้วย!!!

ตลาดที่นี่บรรยากาศค่อนข้างแตกต่างจากตลาดเมืองไทยมาก เพราะร้านรวง แผงลอยดูเป็นระเบียบเรียบร้อย และเป็นกิจจะลักษณะกว่าตลาดนัดเมืองไทย แถมยังสะอาดมาก

ร้านที่นี่มีทั้เป็นแบบโต๊ะตั้ง และตู้รถ

แบบโต๊ะตั้งส่วนใหญ่จะเป็นผัก ผลไม้ เสื้อผ้า ดอกไม้ ต้นไม้ ฯลฯ

ในขณะที่ตู้รถจะขายอาหารแบบปรุงสำเร็จ บางร้านก็มีที่ให้นั่งหรือยืนกิน เป็นเหมือน Imbiss แบบเคลื่อนย้ายได้

Cat & chat @ Sippa House

*** At present, this cafe & restaurant doesn’t exist in this location anymore. The owners have moved their business and are doing other restaurants which I will introduce later.

 

19 July 2014

It was, finally, a good time to eat out here at Sippa House, my friend’s little food paradise in Petchkasem Street.

I went there with a friend from high-school. Surprisingly, my friend, Jam who owns the restaurant was from the same school as us, too.

Jam brought her cats to the restaurant. Of course, she let them free after all the customers left.

While the other friend, too, brought 3 of her cats.

So, Jam said, “Let’s do a cat cafe!”

And when all cat lovers met one another among cats… “Why not!?”, said my friend and I 🙂

Meine Nachbarinnen

หนึ่งเดือนที่ฉันอยู่เบอร์ลินนั้น… ฉันได้เจอเพื่อนบ้านเพียง 2 ครั้งเท่านั้น

ไม่แปลก ไม่ใช่เพราะสังคมเบอร์ลินต่างคนต่างอยู่

แต่เป็นเพราะฉันออกไปแรดแต่เช้า เรียนเย็น กลับค่ำ บ้านจึงเป็นแค่ที่ซุกหัวนอน

กระนั้นใน 2 ครั้งที่ได้เจอเพื่อนบ้านนั้น ฉันก็ค้นพบว่า จริงๆ แล้วเพื่อนบ้านนั้นมีตัวตนค่อนข้างมาก

ครั้งแรก ฉันกลับบ้านเร็วกว่าปกติราว 1 ชั่วโมง ฟ้ายังไม่มืด

ฉันเจอคุณ C ออกมาเดินเล่นกับเพื่อนบ้าน และน้องหมา English Bulldog สีขาว ชื่อชาร์ลอตเต

มาทราบภายหลังว่าเขาจูงหมาเดินเล่นกันทุกวันตอนหัวค่ำ

และวันเกือบสุดท้ายก่อนบ๊ายบายเบอร์ลิน ฉันได้มีโอกาสจูงน้องหมาตัวนี้ไปเดินเล่นพร้อมกับคุณ C เนื่องจากคุณเพื่อนบ้านคนนั้นไม่อยู่

วณิพก story

ในยุโรปมีขอทานมากไม่แพ้เมืองไทย

และในยุโรปก็มีวณิพกมากไม่แพ้เมืองไทย

ประเทศที่ไม่ค่อยมีขอทานเห็นจะเป็นประเทศญี่ปุ่น (ไม่นับ homeless นะ)

ขอทาน ต่างจากวณิพกโดยสิ้นเชิง

ขอทานคือ จู่ๆ ก็มาขอ ขอกันดื้อๆ ไม่มีอะไรตอบแทนให้ ใช้ประโยชน์จากความสงสารของคนอื่นล้วนๆ

แต่วณิพก เล่นตรี ร้องเพลงแลกเงิน ฉันถือว่าเป็นอาชีพที่มีเกียรติ เพียงแต่จะได้รับเกียรตินั้นหรือไม่ ขึ้นอยู่กับวิธีการประกอบอาชีพของตัววณิพกแต่ละคน

สำหรับฉัน ที่ยุโรป วณิพกคือสีสันของเมือง

Schloss Charlottenburg

22 พ.ค. 2014

วันที่อากาศดี ย่อมเหมาะแก่การออกไปเที่ยว

ฉันมาเยือน Schloss Charlottenburg จากการแนะนำของน้อง M (อีกแล้ว)

ที่นี่เป็นพระราชวังของพระนาง Sophie Charlotte มาก่อน ถือว่าเป็นพระราชวังที่ใหญ่ที่สุดในเบอร์ลิน

การเดินทาง ฉันนั่ง U-Bahn มาจนถึงสถานี U Richard-Wagner-Platz แล้วนั่งรถบัสสาย M45 อีกไม่ถึงอึดใจไปถึงหน้าทางเข้าเลย

จริงๆ จากสถานีก็มีป้ายชี้ให้เดินไปถึงนะ แต่ตั้ง 500 เมตรแน่ะ คนมีตั๋วเดือนอย่างฉัน ขึ้นรถไม่อั้น จะเสียแรงเดินให้เมื่อยก่อนเที่ยวทำไม ว่าแล้วก็เดินไปขึ้นรถบัสโลด